بسم الله الرحمن الرحیم

ازادی واقعی در این است که تو از همه قید وبند رها شوی .

ودل یکسره در ره الله افریدگار توانا بسپاری واینچنین تو ازاد می شوی .

ازادی به برهنگی وهرزه گی وبیهوده گرایی نیست .اگر بر نفست پیروز شوی

وبر او امیر گردی مردی .وگرنه ازاد نیستی بلکه در غل وزنجیر نا مرئی هستی ولی

خود نمی دانی .

حافظ می فرماید:

غلام همت انم که زیر چرخ کبود    زهر چه رنگ تعلق پذیرد ازاد است

تعلق خاطر ما باید خدای متعال باشد.ان چیزی که ما را سیر می کند خدای مهربان است .

چون خدای متعال ما را مثل خود افریده است ونفخت فیه من الروحی

واز روح خود در او دمیدیم .لا جرم ما صفات ان ذات متعال را دارا می باشیم .

وروح ما سیری نا پذیر است .واز هرچه که باشد خسته می شود مگر یک چیز.

وان خدای متعال است که گمشده ما هست وما این خود نمی دانیم .

خداوند متعال غایت امال وارزوهای ما است .

واوست که این همه به ما کرامت وبزرگی داده است .

وبرای خلقت ما به خودش افرین گفته است .

فتبارک الله احسن الخالقین

تمام خوبیها به او ختم می شود.وتمام حمد ها وسپاسها برای اوست .

واز ان اوست .

واگر ما از یک شیئی تعریفی می کنیم در اصل از او حمد وتعریف می نماییم .

چون مبداءومقصد همه چیز اوست .

وما با رنگ خدا گرفتن از همه تعلقات ازاد می شویم .

ازاد  ازاد  ازاد

الحمدلله رب العالمین

حمید